Ontwikkeling Wasp

De Westland Wasp was een kleine boordhelicopter voor dienst op fregatten. Het was een afgeleide van de Westland Scout die was ontwikkeld voor het Engelse leger.
De reden voor een maritieme versie was de grotere onderzeebootdreiging, de boten werden sneller en konden van grotere afstanden aanvallen uitvoeren. Aan de opsporingskant stond de ontwikkeling echter ook niet stil en daardoor konden de onderzeeboten op grotere afstand gedetecteerd worden. Omdat de scheepsbewapenig deze grotere afstand niet kon overbruggen kwam de Wasp als wapendrager in beeld.

Anders dan bijvoorbeeld de S-58 en Wessex was de Wasp niet voorzien van een sonar, maar moest door het eigen schip, of andere schepen uit het eskader, naar het doel geleid worden.
De Wasp werd aangedreven door een Rolls Royce Nimbus gasturbine die 710 PK leverde en week af van de Scout door een vierwielig landingsgestel in plaats van skids, een opvouwbare staartrotor, rotor met “negative pitch” om het toestel op het vliegdek te drukken, een winch en de mogelijkheid onder de romp wapens mee te voeren. Verder konden er behalve de vlieger en mecano 3 passagiers of een brancard worden meegenomen.
Eerlijkheidshalve moet wel vermeld worden dat de Wasp geen echte krachtpatser was. Bij vluchten in warm weer, beladen met bewapening, werd de mecano, samen met de deuren, aan boord achtergelaten.


(Bron: Wikipedia, GNU Free Documentation License)

De Wasp bij de MLD

Nadat VSQ 860 in 1964 afscheid nam van de Sea Hawk en uit dienst werd gesteld, werd het in 1966 opnieuw geactiveerd en verhuisde het naar MVK De Kooy waar het met de Wasp ging vliegen. Hiermee keerde het squadron weer terug bij de oorspronkelijke taak die het bij de oprichting had, de onderzeebootbestrijding. Ook de samenstelling deed aan de dienst op de MAC schepen denken, VSQ 860 als thuisbasis en de afzonderlijke toestellen met een boordvliegtuigploeg (BVP) aan boord van de fregatten van de van Speyk klasse. Deze 6 schepen waren afgeleid van de Britse Leander klasse die ook met de Wasp werden uitgerust. Later werd de Wasp ook ingezet op de S- en GW fregatten.
De Wasp kreeg bij de MLD de aanduiding AH-12A en er werden er 12 aangekocht. Na het verlies van 1 Wasp in 1968 (de 241 a/b Hr.Ms. van Galen, raakte te water in dichte mist) werd in 1974 met de aankoop van de 247 het totaal weer op 12 gebracht. In 1978 verongelukten de 235 en 239 tijdens een formatievlucht, gelukkig zonder slachtoffers. De uiteindelijk resterende 10 werden in 1981 aan Indonesië verkocht, waar de laatste in 1998 werd afgevoerd.


(Collectie: NIMH)

Het Model

In 1/72 was lange tijd de enige mogelijkheid om een Wasp te bouwen een conversie van de Airfix Scout uit 1966. Eerst door middel van een artikel in Airfix magazine met gebruik van balsa hout, stretched sprue en een goed gevulde scrap box voor de wielen. Daarna verschenen er volgens Scalemates de volgende conversie setjes op de markt; Aeroclub V135, Air Graphic AIR72-07 en Airwaves SC72-145.
Nu heb ik nooit de hand kunnen leggen op een Airfix Scout, dus hier had ik niet veel aan.

In 2011 werd er door Freightdog een 1/72 resin Wasp aangekondigd die in 2012 op de markt zou komen, nu, 13 jaar later, lijkt deze er toch echt aan te komen.
In 2018 zou S&M met een Wasp komen die in 2021 werd afgezegd omdat de oprichter en eigenaar van S&M plotseling overleed.
Kort daarop kondigde Air Graphics een nieuwe resin Wasp aan, ARK-001, die in kleine oplages beschikbaar zou komen, 20 stuks per keer. De productie startte in mei 2022 en de op Britmodeller getoonde foto’s (even naar beneden scrollen) maakten me niet erg enthousiast. Verder werden de eerste orders uit 2022 pas, na veelvuldig bellen, in maart 2023 geleverd en er werd geen bouwbeschrijving op de site gezet zoals eerder was beloofd (de kit werd zonder geleverd).
Al met al reden genoeg om deze niet te kopen. (Overigens is na de aankondiging van de LF kit de productie gestopt.)

En toen kwam in november 2023 het bericht dat LF met een Wasp én een Scout in maart 2024 op de markt zou komen. In eerste instantie niet mijn voorkeurs fabrikant, vaak zijn het wat ruw afgewerkte modellen die ook nog wel eens vorm problemen hebben, zie de ervaring van Paul met de LF S-51. Na het zien van het resultaat van de proefbouw ging ik overstag, het leek mij een goede aankoop. Met de moeizame voorgeschiedenis van de 1/72 modellen van de Wasp in het achterhoofd leek het me verstandig om niet al te kieskeurig te zijn.
Dus meteen de kit bij de Luchtvaart hobby shop op pre-order gezet, tegelijk met een setje masking en 2 torpedo’s inclusief ophangrekken.

Eerst traditioneel de werkbank weer toonbaar gemaakt:

Voor



Na



De kit en toebehoren.



















En nu maar eens zien wat ik ervan kan maken.

Gr. Sjaak

Leuke intro van een zelden tot niet gebouwd model. Ik heb de Airfix Scout wel, maar ja, nergens die aftermarket te vinden. Dan toch ook binnenkort die LF maar aanschaffen, ik wacht wel even tot de ESM.

Ik zie dat er keuze uit 2 staartvormen. Waar is die andere voor?

Een ombouw van een Airfix Scout in een Wasp? Ik heb er heel lang geleden, begin 80er jaren, een artikel over gelezen, ik denk in een Airfix magazin of zo iets. Het was toen al niet voor mij weggelegd en dat is het ook nooit geworden. Ik kan me herinneren dat er vele heel dunne stukjes plastic aan te pas kwamen. Dit model ziet er nu al beter uit

Gaaf model, ik ben erg benieuwd!


D.J.

De andere staart is voor de Scout, LF heeft, waarschijnlijk om op de productiekosten te besparen, alle delen voor de Wasp en Scout in 1 doos gedaan.



Zodoende heb je meteen de nodige onderdelen die direct naar de reservedelen bak kunnen verhuizen.



Verder zijn er wel wat op- en aanmerkingen op deze kit, Maarten Schonfeld heeft HIER een uitgebreide lijst neergezet.

Zo zijn de onderdelen wat grof uitgevoerd.





En zitten de uitstootpunten ook wat in de weg.



Wat ik dan met een boor heb opgelost.



De missende hijslier heb ik gekopieerd (de zwarte plekken zijn CA, ik kreeg hem niet zonder luchtbelletjes) van de Whirlybird S-51 en aangevuld met wat delen van de Heller Alouette III. Verder wat delen uit de scrap box voor de airco unit onder de neus, die heeft LF blijkbaar helemaal vergeten.


(Collectie: NIMH)



Kortom, er is wat werk aan de winkel.

Dit zijn de laatste vorderingen, ik had tijdens wat vakanties op regenachtige dagen al wat gedaan. Voornamelijk wat schuren, ik kon moeilijk het hele hobby hok meenemen .



En de luchtinlaat van de motor aangepast, LF had hier een rooster geplaatst, maar dat zat alleen op de Scout.




G. Sjaak

Dat vermoeden had ik al, is nu bevestigd. Even 'googelen' leert me ook dat de Scout ook met het dunne staartdeel gevlogen heeft.


Dat zijn de meest eenvoudige punten om bij te werken.

Paspennetjes missen ook zag ik en las ik. Maar ook die zitten soms verkeerd zodat het vaak beter is om ook die te verwijderen.

klein toestel. Beetje grof plastiek.
Wat ziet dat landingsgestel er fragiel uit, maar komt goed.

Gr
Thery

Heel veel dunne buisjes, als driehoeken samen, zijn een stevige constructie. Heb dit al enkele keren ervaren:

Een Sikorsky R4.


Een Cierva C.30


En ook toegepast bij enkele (grote) Russische helikopters.
Mil Mi-10


Yakovlev Yak-24


Gaat bij dit kleintje dus ook wel goed.

Inderdaad, driehoeken zijn de sterkste constructievorm.

Wat kleine vorderingen, eerst maar eens de dubbele besturing verwijderd op zowel de cockpitvloer als de collective aan de stoel. Er werd met de Wasp met 1 vlieger gevlogen, de 2e stoel voorin was voor de mecano/winch operator en was niet uitgerust met dubbele besturing. Verder wat giet deuken in de middenconsole gevuld, de groef in de achterwand, oorspronkelijk voor de zitbank, gevuld en de ribbels van het motorplatform verwijderd, deze zaten alleen op de Scout.



Verder geëxperimenteerd met doorzichtige blauwe verf voor het cabinedak. Eerst met een oud blikje van Revell, dit was redelijk ingedikt en het was lastig de juiste vloeibaarheid voor het spuiten te krijgen, ik kreeg dan ook geen egale laag aangebracht, rechts op de foto. Daarna transparant blauw van MRP gekocht, maar dat is helaas een klein beetje mat. Op de foto heb ik er nog een laag glansvernis overheen gespoten. Nog niet helemaal naar mijn zin, maar beter dan de poging met de Revell verf.



Nu had ik met de Alouette van de Royal Flight een goed resultaat met Tamiya enamel, maar dat lijkt niet meer te worden gemaakt. Er is nu wel Tamiya Lacquer met doorzichtig blauw, dus die ga ik ook nog proberen, wordt vervolgd.



Verder de romp aan elkaar geplakt, ik wil eerst het landingsgestel uitmeten en een manier bedenken hoe dit na het spuiten de monteren. Zoals je op de foto ziet heeft de marine geen rekening gehouden hoe modelbouwers dat af zouden moeten plakken .




(Collectie: NIMH)

En de verschillende delen uit het gietraam gehaald om ze netjes schoon te maken, helaas overal flash.



Gr. Sjaak