De Sea Hawk werd op aandringen van de Royal Navy door Hawker ontwikkeld uit het P.1040 concept.


(Bron Wikipedia, Public domain)

Het werd ontwikkeld als jager voor gebruik op vliegkampschepen om de snel verouderende propeller jagers te vervangen. Het toestel had de luchtinlaten voor de Rolls Royce Nene motor in de vleugelwortel en onderscheidde zich door de 2 straalpijpen aan weerszijde van de romp.
De eerste versies, de F Mk.1 en 2 waarvan er in totaal 75 werden gebouwd, waren pure jagers en werden slechts 3 jaar operationeel gebruikt. De daarop volgende varianten werden de FB Mk.3 (Fighter Bomber) en de FGA Mk.4 (Fighter Ground Attack). Door het gewicht van de bom en/of raketbewapening namen de prestaties echter fors af. Om dit te ondervangen werden de toestellen voorzien van een sterkere motor, de Nene Mk. 103. De hiermee uitgeruste toestellen werden de FB Mk.5 en FGA Mk.6. Door de razendsnelle ontwikkeling van de straaljagers in deze periode waren dit de laatste versies voor de Royal Navy, het laatste toestel werd in 1956 afgeleverd en in 1960 waren ze alweer uit de eerste lijn verdwenen.
Nederland kreeg onder het MDAP (Mutual Defence Aid Program) in 1957 22 stuks FGA Mk.50, die op de radio uitrusting na, gelijk waren aan de FGA MK.6. Duitsland ontving de FGA Mk.100 en FGA/RR Mk.101 voor de Bundesmarine. Deze toestellen weken af door het gebruik van groter kielvlak om de stabiliteit in de dwarsrichting te verbeteren. Uiteindelijk zou India nog 59 tweedehands Seahawks gebruiken, dit was een mengeling van FGA Mk.6, Mk.100 en Mk.101 toestellen.

De Sea Hawk bij de MLD

Omdat tijdens de Koreaanse oorlog al snel duidelijk werd dat de straaljager superieur was als jachtvliegtuig, werd onder het MDAP de Sea Hawk verkregen als luchtbescherming voor smaldeel 5 met als vlaggenschip Hr. Ms. Karel Doorman. De toestellen werden ingedeeld bij VSQ 3 (opleiding) en VSQ 860 (operationeel).

Ter voorbereiding waren een aantal Sea Fury vliegers in het najaar van 1956 bij de luchtmacht begonnen met de conversie naar jets, hiervoor werd de Gloster Meteor Mk.7 gebruikt. Daarop volgde in januari 1957 de opleiding op de DH Vampire trainer bij 736 Squadron NAS (Naval Air Service) en de Sea Hawk bij 738 squadron NAS, beiden op Lossiemouth, Schotland. Hier maakten de vliegers voor het eerst kennis met het gebruik van de landingsspiegel, die na de verbouwing, samen met het hoekdek ook op de Doorman aanwezig zouden zijn. Hierna gingen de heren vliegers weer op bezoek bij de luchtmacht, nu voor een cursus schieten bij 322 squadron.

De DMN na de grote verbouwing bij Wilton Feyenoord. De landingsspiegels zijn rood omlijnd.

(Bron: Collectie Nederlands Instituut voor Militaire Historie)

Een duidelijkere foto van de landingsspiegel

(Bron: Collectie Nederlands Instituut voor Militaire Historie)

Op 18 september 1957 werd VSQ 860 weer in dienst gesteld en konden VSQ 3 en VSQ 860 in oktober 1958 beginnen met het opwerken op de verbouwde Karel Doorman. Na de afronding van het opwerken werd VSQ 860 in november 1958 samen met VSQ 2 (Avengers) en VSQ 8 (S-55’s) geëmbarkeerd voor de 3e Westreis.

Na deze trip werden de Sea Hawks als eerste in Europa uitgerust de AIM9-B Sidewinder en werd op 31 mei 1960 aangevangen met de wereldreis. Dit was een diplomatiek nogal beladen reis omdat ook Nieuw Guinea werd aangedaan, waar Nederland en Indonesië op dat moment met elkaar in conflict waren. Aan boord waren ook 12 Hunters Mk.4 van 322 Squadron die de luchtverdediging ter plaatse moesten versterken.

Dit was meteen ook de laatste grote reis voor de Seahawks. De Avengers werden te oud en werden in 1961 vervangen door de Grumman Tracker, waardoor er aan boord geen ruimte meer was voor de Sea Hawks. De Sea Hawks vlogen nog tot 1964 vanaf Valkenburg en werden daarna afgevoerd. Al met al een relatief korte dienstperiode van 7 jaar.
Rest me nog te vermelden dat er tijdens het gebruik 3 Sea Hawks zijn verongelukt met, helaas, dodelijk afloop en er nog 1 op de DMN overboord is gerold.

Sea Hawk met Sidewinder lanceerrails.

(Bron: Collectie Nederlands Instituut voor Militaire Historie)

In eerste instantie begon ik met de bouw van de Special Hobby "high tech" kit (72080), een redelijk vroege kit van SH uit 2004 waarvan de basis uit 2001 is.















Al snel werd duidelijk dat dit weer een redelijk uitdagende bouw zou gaan worden. Normaal zijn deze oude SH kits al uitdagend vanwege de pasvorm en de "ongeveer hier" plaatsing van de onderdelen. Over de Firefly heb ik niet voor niets meerdere jaren gedaan. Hier bovenop ruw gietwerk, waarschijnlijk veroorzaakt door mal slijtage omdat dit een latere uitgave is, en ook nog eens lastige constructie van het landingsgestel, extra uitdagend omdat de ruimte tussen de wieldeuren en droptanks minimaal is.
Uiteindelijk begon ik te twijfelen of ik weer zin had heel veel tijd in een matige kit te steken om er iets toonbaars van te maken. Gezien de voorraad en mijn gemiddelde snelheid van bouwen, besloot ik voor de gemakzuchtige oplossing te gaan en heb de Hobby Boss kit aangeschaft. Deze wordt in verschillende recensies als een van de beste 1/72 Sea Hawks beschouwd.















Omdat ik graag het model met Sidewinders wil uitrusten moesten er wat onderdelen van de SH kit worden gebruikt. Toen ik daarna de onderdelen nog eens naast elkaar legde kwam ik tot de conclusie dat de beste Sea Hawk een mix van deze 2 kits zou zijn. En zo begon het...........

Wordt vervolgd.

Gr. Sjaak

Interessant project, Succes met de uitvoering!

And so it begins.


Mooie introductie. De seahawk wordt soms wel eens beschreven als het mooiste vliegtuig ooit ontworpen omdat het zo elegant is in zijn proporties. Daar is wel wat voor te zeggen want rank mag je de seahawk wel noemen.
Als ik het goed begrijp maak je van twee kits een vliegtuig? Dat doet me denken aan de dagen van weleer. Kortom, deze ga ik volgen.

Veel plezier met de bouw.

Hé, 'ne Sea Hawk van de HobbyBaas! Komt mij niet geheel onbekend voor. Ik neem aan dat je gaat proberen de cockpit van de Special one over te lepelen naar de romp van de HobbyBaas. De wastobbe van laatstgenoemde lijkt nergens op en de aangeboden plofstoel nog minder.

Ik herinner mij dat ik wel wat heb lopen klooien met de plaatsing van het onderstel, maar dat kan ook liggen aan het feit dat ik deze snaak destijds met de vleugeltjes omhoog heb gemaakt. Soort van paradijsvogeltje dus. Voor de rest ging het allemaal wel passen en vond ik het ook zeker geen slechte kit, mede gezien de prijsstelling. Een bouwverslag van mijn hand is hier (of was elders) wel te vinden. Happy building and good luck!

Cheers, Peter

Mooie intro en interessante kick-off!
Ik volg!

Nu was ik al begonnen nadat de Harvard af was, maar had ik nog wat tijd nodig om de intro in elkaar te flansen. Zodoende ben ik, in ieder geval voor mij doen, al redelijk gevorderd.

Zoals triple P al voorspelde heb ik de cockpit van de SH kit gebruikt in de Hobby Boss. Hiervoor moest natuurlijk wat ruimte worden gemaakt, maar daarna blijkt het behoorlijk goed te passen.


De schietstoelen van beide kits waren niet naar mijn zin. Het resin exemplaar van HS was de juiste uitvoering en mooi gedetailleerd, maar het was een "lege" stoel, d.w.z. zonder dinghy pack en parachute. Deze zaten normaal gesproken altijd in de stoel en daarom heb ik er een van Pavla gekocht.


Ook het instrumentenpaneel van SH gebruikt, deze was mooier dan de HB. Dom genoeg wel het sheetje met de metertjes op het laatste moment kwijtgeraakt, deze heb ik vervangen met Mike Grant decals en het PE paneel met blanke glanslak erop vastgeplakt. Dat gaf meteen een mooi glas effect bij de metertjes.


De HB heeft gelukkig wel de inlet guide vanes (kom er even niet op hoe die in goed Nederlands heten ) meegeleverd, bij de SH kit kijk je zo naar binnen. Helaas zijn ze wel zo'n 0,5 mm dik dus daar heb ik een scherpe voorkant aan gevijld, helaas een beetje lastig op de foto te krijgen. Rechts voor het vijlen, links erna.


De geleiders voor het uitwerpen van de hulzen waren door HB een beetje lomp uitgevoerd, die zijn eraf gevijld en worden door die van SH vervangen.






Ook het lucht inlaatje van SH vond ik beter (moest wel zelf het gaatje boren), wellicht iets te groot maar in mijn ogen beter dan het bultje van HB.


Gekozen voor de droptanks van SH, deze vond ik net wat mooier gedetailleerd. Helaas wel de nodige gaatjes in het resin.


Om er, in verband met het spuiten, voor te zorgen dat de uitlaten later gemonteerd kunnen worden een paar "stops" in de romp aangebracht en de locatiepennen van de uitlaten eraf gevijld.



Inmiddels zit de cockpit erin...




....heb ik extra gewicht aangebracht en zit er wat kleur op.


Verder heb ik last van wegtrekkende verf, het lijkt alsof er olie of andere vettigheid op het plastic zit. Tijdens het spuiten van van de wielbakken liep ik hier al tegenaan, daarom had ik vanmorgen alles in een bak met afwasmiddel laten weken, maar dat blijkt niet te helpen. Volgende keer maar eens proberen met spiritus, of heeft iemand een betere oplossing?


Dat was het weer voor deze update.

Gr. Sjaak

Dat 'wegtrekken' van de verf heeft zeer waarschijnlijk te maken met de 'mold release agent' die de fabrikant heeft gebruikt mij het gieten. Soms helpt het inderdaad om de gietramen een afwasbeurt te geven, soms ook weer niet. Hangt er van af welke agent men gebruikt. Je zou het kunnen proberen met isopropyl alcohol of nagellak remover (zonder aceton).

Mooie intro van een mooi toestel Sjaak! Je haalt jezelf wel weer op je hals met het fuseren van kitjes…!
Maar het zal het eindresultaat zeker ten goede komen!
Succes verder!

Groet Paul

Zo, dat werd wel weer eens tijd voor een update. Vakantie, geen zin in forumactiviteiten en de nodige, zelf op de hals gehaalde , bouwperikelen hebben ervoor gezorgd dat er geen vorderingen te zien waren.

Na de laatste update heb ik de romp gesloten en er bleek een vervelend breedte verschil tussen de boven- en onderkant te zijn. Op zich niet zo'n probleem, maar door de constructie was dit bij de luchtinlaten lastig te verhelpen.
Vervolgens kwam de staart aan de beurt, ik vond de straalpijpen van de Hobby Boss wat aan de korte kant en ook de staart bleek wat te groot.



Simpel op te lossen toch? Gewoon de staart van de SH kit eraan plakken.

Hobby Boss.



Special Hobby.



Dat ziet er toch best goed uit? Tot ik dacht slim te zijn en de staart zo af te zagen dat de romp diameters overeen kwamen. Alleen had deze sukkel er dan weer geen rekening mee gehouden dat de breedte van de straalpijp dan weer te klein werd. Dit was natuurlijk niet meer op te lossen. Wat nu gedaan, toch maar de HB staart gebruiken? Die grote staart en korte uitlaten zaten me toch wel dwars en ik vond de, gecompliceerde, oplossing in de extra staart van SH kit. SH heeft namelijk de staart voor de Duitse versie ook gewoon in de doos zitten. Deze is voorzien van een extra bult, geen probleem, en een groter kielvlak, dat is wel een probleem. De enige oplossing was de boel te transplanteren en dat heb ik maar gedaan.



Dan krijg je uiteindelijk dit:



En de reden om in eerste instantie de romp wat in te korten, er steekt een aardig stuk uit.





Dat zorgde er ook voor dat alle panel lines weer moesten worden hersteld, best een tijdrovend klusje. Ook de naad in de uitlaten zit natuurlijk op een onhandige plek, maar met het nodige gezucht en gesteun is dit ook in orde gekomen.



Oh ja, ik had ook nog iets gezegd over luchtbelletjes in de SH droptanks, dat bleken er toch best veel te zijn .



Inmiddels ben ik hier aangeland, haak voor de catapult, huls uitwerpers en Philips antenne aangebracht.





De spuitklus komt nu langzamerhand in zicht.

Gr. Sjaak

(Tekst aangepast, klopte niet met de foto van de SH staart)