Hallo allemaal!
Tijd voor een update: Er zijn namelijk al flinke vorderingen gemaakt. Waar ik vorige post ben geëindigd met het testmodel uitbouwen op vorm en stevigheid, ben ik inmiddels vergevorderd met het definitieve model. Wat er in de tussentijd is gebouwd en geknutseld zie je hieronder:
Om te beginnen, ben ik naar een definitief ontwerp toe gaan werken voor de vleugels. Gezien de F-22 een voor LEGO begrippen "abnormale" leading edge hoekverhouding heeft, heb ik via scharnierstenen en 2 verschillende soorten "wedge plates" moeten werken om een redelijk accurate benadering te krijgen. Dit is met de 6x4 wedge plate en de 2x4 wedge plate goed gelukt. Met de hoekverhouding correct was het alleen nog zoeken naar een goede en stevige manier om het "zwevende deel" (het voorste deel van de vleugel) bevestigd te krijgen aan de romp. Uiteindelijk kwam alles redelijk goed uit op het punt waar de vleugel overgaat in de romp en hoefde ik geen rare technieken of connecties te bewerkstelligen. Ook ben ik vanuit de vleugel direct beginnen toewerken naar een correcte en stevige overgang naar de romp om en nabij het landingsgestel.

Vanuit deze opzet was het zaak om het landingsgestel in te bouwen, zoals ik dit al had ontworpen en verwerkt in het prototype. Dit ging zoals verwacht, vrij eenvoudig. Het stuk erna, de vormen van de kleppen van het landingsgestel goed conform de vormen van de romp nabootsen en het geheel goed sluitend krijgen. Het had wat voeten in de aarde, maar ook dat lukte vrij snel wat maakte dat ik ook de interne luiken en kleppen kon gaan toevoegen. Het luik aan de onderkant van het toestel is vrijwel 1-op-1 overgenomen vanuit het prototype, maar de luiken en AIM-9's aan de zijkanten vroegen om een wat "creatievere" benadering. Uiteindelijk ben ik via een "klapsysteem" met 3 scharnierpunten en een draaimogelijkheid om de as tot een "oké-ish" en stevig geheel gekomen dat de raket laat uit- en inklappen en draaien waarmee hij volledig achter de kleppen kan verdwijnen.

De volgende stap was het "dichtmaken" van de gaten conform de juiste vormen en hoeken en toewerken naar de bovenkant: Al met al weinig problematisch. Vrij snel vorderde het geheel verder met het toevoegen van de staartvleugels (zowel horizontaal als verticale stabilisatoren).

Inmiddels begon het geheel op een vliegtuig te lijken! Nu verder met de bovenkant, wat niet zo recht-toe-recht-aan was als het leek. De F-22 heeft een heel subtiel verloop in vormen vanuit de inlaten en cockpit toelopend naar de achterkant, richting de uitlaten. Met scharnieren en "curved slopes" heb ik een vrij accurate benadering weten te creëren vanuit de voorkant richting het middendeel. Vanuit het middendeel heb ik met een 0.5 stud verloop in de breedte en een 0.5 plate verloop in de hoogte verder toegewerkt naar de uitlaten toe. De uitlaten zelf waren op dit punt nog in de ontwerpfase (Lees: Ik had nog geen mooie manier bedacht om de driehoeksvorm te krijgen én de nozzles te kunnen laten bewegen), dus daar stopte het voorlopig.
Dan maar op naar de cockpit! Deze vlotte gelukkig vrij snel, daar ik in het prototype al een rudimentaire opzet had gemaakt: De stoel, stick en throttle zijn altijd lastig na te bootsen met LEGO op deze schaal, maar benaderbaar en dus aanwezig. Ook het instrumentenpaneel was, mede ook door de overvloed aan ruimte (iets dat bij de meeste modellen verre van beschikbaar is). Uiteindelijk was onderstaand het resultaat zover...


Afsluitend én daarmee komend tot waar ik nú ben: De uit- en inlaten. Beide waren erg lastig te realiseren, maar met name de inlaten, met de verschillende hoekverhoudingen t.o.v. nagenoeg alles van het vliegtuig maakte het vrij ingewikkeld om tot een mooi en accuraat ogend geheel te komen. Via scharnierelementen aan zowel de "buitenkant" als de "binnenkant" van de inlaten en het gebruik van diverse wedge plates ben ik tot een enigszins acceptabele oplossing gekomen. Helaas ben ik nog niet geheel tevreden, dus zal ik mogelijk (Of, vrijwel zeker) nog terug gaan naar de tekentafel om een betere/ elegantere oplossing te verzinnen. De uitlaten bleken uiteindelijk, na het vinden van een manier om de "driehoekige" vorm goed te reproduceren, vrij eenvoudig te maken. De meeste tijd was ik nog kwijt met het wachten op de stenen in de juiste kleuren (Reddish brown, Metallic Silver, én dat het wachten op de juiste stenen de meeste tijd in beslag neemt is vaker het geval, vooral naar mate een model dichter bij een eindresultaat komt).

