Bouwverslag Nr. 3
Beste bouwers,
Het kan meezitten en tegenzitten. Nou, het zat me afgelopen bouwtijd niet mee.
Na het eerste deel van de spandraden, was ik verder gegaan en had alles zo'n beetje aangebracht.
Hierna was ik bezig met de losse eindjes en de boorgaatjes glad te schuren. Toen sloeg de pechduivel toe. Het model glipte uit mijn vingers, gelukkig op mijn knieën en niet op de grond...desondanks
waren drie vleugelsteunen gebroken en hingen er de nodige draden slap. ....na wat "overleg" met mijn voorvaderen, was het uithuilen en opnieuw bakken.,.
Waar het kon, heb ik de beproefde methode maar weer toegepast en de draden vervangen door draden van stretches sprue. Met die gammele vleugels is dit toch wel een meer stabiele constructie.
Gelukkig is Roden niet karig met de onderdelen, ik kon drie nieuwe struts maken, die extra aan de gietbomen bijgeleverd zijn om andere versies te kunnen bouwen.
Dat hoofdstuk is inmiddels weer afgesloten en kon ik verder met andere dingen. Ik heb zelf maar twee nieuwe windschermpjes gemaakt, er zit een stukje doorzichtig materiaal bij het model, maar dat
is wel erg dun, of dat werkt om het in model te buigen...?
Hierna was ik een dag zoet met alle details af te werken, de struts een houtkleurtje gegeven, de spandraden in gun metal en de spanners aangebracht met een drupje vloeibare Velpon.
Toen kon ik de bovenvleugels groen schilderen, gelijk nog wat plekjes bijgewerkt op de ondervleugel.
Er moeten nog wat meer spandraden en roerkabels aangebracht worden, maar daar wacht ik mee tot later. Zo kan ik nu nog overal bij voor de andere kleine details, en je moet het model ook nog een
beetje goed in de hand kunnen houden. Hoe verder je komt hoe kwetsbaarder alles wordt.
Het was ook een gepruts, om tussen de spandraden door, de grote beugel voor de mitrailleur bij de voorste cockpit op z'n plek te krijgen.
Gelukkig leverden de staartvlakken en het onderstel geen problemen op. Alles paste goed en verder een kwestie van alles goed uitlijnen.
Zover ben ik nu met de bouw:
Ik denk, dat ik het moeilijkste en lastigste deel wel gehad heb, hoewel je weet maar nooit.
Tot het volgende verslag,
Met vr.gr.
JohnH