Goede avond bouwers
Laatst deed ik een vervelende ontdekking. Het sluimerde al langer in mijn hoofd, maar om een of andere reden kwam ik tot het besef dat ik veel sneller een bouwpakketje kocht dan dat ik er eentje gebouwd kreeg…
Op Scalemates hou ik mijn voorraad bij, en tot mijn schaamte moet ik bekennen dat er daar al +- 50 doosjes in staan… Hoog tijd dus om wat minder te kopen en wat meer tot de essentie van de hobby te komen: bouwen!
Omdat ik nog volop aan het leren ben met de airbrush en allerhande technieken wou ik graag wat kleinere / goedkopere modellen maken.
In de stapel vond ik onderstaande doosjes:
Het leek mij leuk om een soort “duo-bouw” te doen.
Een beetje info gevonden via Wikipedia:
De Bf-109 was een van de meest geproduceerde gevechtsvliegtuigen van de Duitse Luftwaffe. Tussen 1936 en 1945 werden er meer dan 30.000 exemplaren gebouwd.
Het ontwerp was van de hand van Willy Messerschmitt en Robert Lusser die op dat moment werkzaam waren bij de Bayerische Flugzeugwerke (vandaar de afkorting “Bf”). Oorspronkelijk was het toestel bedoeld als onderschepper, maar later kreeg het meerdere rollen (verkenner, grond-aanvaller, escorte voor bommenwerpers etc).
Zoals jullie op de foto misschien reeds gezien hebben ga ik 2 verschillende varianten van de Bf-109 bouwen: de E-3 en de F-2.
De productie van de E-versie werd eind 1938 gestart. Een belangrijk verschil tegenover eerdere prototypes en de A – D versies was de Daimler-Benz DB601A motor met ongeveer 1000 pk (eerdere versies hadden een Jumo 210 motor van 600/700 pk).
Deze DB-motor had meer koeling nodig vergeleken met de Jumo, en daarom werd besloten om de radiatoren aan de onderkant van de vleugels te plaatsen.
De bewapening van de E-3 bestond uit 2 MG17 machinegeweren in de bovenkant van de neus en 2 MG-FF kanonnen in de vleugels.
Er werden iets minder dan 1300 exemplaren gebouwd van de E-3.
De F-2 versie werd ontwikkeld vanaf 1939. De motor werd verbeterd en kreeg nu als typeaanduiding DB601E.
De vleugels werden ook aangepast. Waar ze bij de E-versie nog een recht (afgevlakt) uiteinde hadden, kreeg de F-versie een meer elliptische vorm qua vleugels (ronde uiteinden).
De radiators onderaan de vleugels werden ook kleiner aangezien er een nieuw systeem voor de motorkoeling ontwikkeld was.
Ook de bewapening van de F-2 was verschillend: 2 MG17 machinegeweren bovenaan de neus en 1 15mm kanon in de propeller naaf.
Hoewel er af-fabriek geen tropenversie werd geleverd voor de F-2, werden sommige exemplaren in het veld omgebouwd tot “Trop-uitvoering” (onder andere door zandfilters te monteren).
Er werden iets meer dan 1200 exemplaren gebouwd.
Over de Bf-109 is heel veel info te vinden op het www. Ik wou niet te veel uitweiden dus daarom hou ik het beperkt.
Laat ons wat meer in detail kijken naar de dozen zelf.
De Bf-109 E-3 is een model van Tamiya uit de “War Birds Collection”. Volgens Scalemates zou het gaan om een tooling van het jaar 2000.
Het eerste wat mij opviel toen ik de doos opende was dat er slechts 1 gietraampje inzat. Eigenlijk konden ze de doos veel kleiner gemaakt hebben, want ik was al bang dat ze niet compleet was!
De onderdelen zien er mooi uit aan het gietraam. Weinig of geen flash, mooie verzonken paneellijnen en in totaal een kleine 50 onderdelen.
De prijs was +- 18 euro in een reguliere winkel (ik veronderstel dat je online misschien nog goedkoper vindt).
Tamiya levert voor die prijs wel 3 decalopties mee, wat ik wel mooi vind voor zo’n relatief klein modelletje.
De Bf-109 F-2 is een uitvoering van Revell. Deze kost met 10 euro direct een pak minder dan de Tamiya-variant.
Echter is er wel maar 1 decaloptie bijgeleverd, maar dat mag de pret niet drukken.
Scalemates vertelt mij dat onze Duitse vrienden uit Bünde deze kit in 2018 uitgebracht hebben.
Echter hebben ze wel gewoon de mallen gebruikt van het Russische Zvezda, die dit model in 2012 als “new tooling” uitbracht.
De details zien er eveneens goed uit: mooi gegraveerd en weinig fouten op het eerste zicht.
Wat wel speciaal is: Zvezda bracht deze kit uit als “snap fit”. Je zou dus geen lijm nodig hebben om dit model in elkaar te zetten.
Dat risico ga ik echter niet nemen.
snap fit: let op de haakjes in de holte waar de vleugels aan de romp komen. Je zou deze als het ware aan elkaar kunnen "klikken".
binnenzijde van de romp voorzien van wat detail
uitlaten van de motor - let op de haakjes die ook "ineengrijpen" om het model zonder lijm in elkaar te kunnen zetten.
Deze avond heb ik de gietraampjes in een sopje gewassen. Ze liggen nu te drogen, hopelijk kan ik deze week starten en een update plaatsen.
groetjes! Jasper