De vleugels zijn inderdaad bewerkelijk maar het resultaat mag er wezen. Knap gedaan.

John, prima werk. In plaats van strookjes in de ingekraste ribben (waarvan je terecht hebt afgezien) kan je ook dun metaaldraad gebruiken (uit stroomdraad, 0,2 tot 0,3 mm dik). Dan loop je zeker het risico niet dat je je ze dicht drukt als je boven en onderkant op elkaar lijmt. Maar zo te zien was het hier niet nodig. Op wat voor ondergrond heb je het inkrassen gedaan? Mijn ervaring is dat als de ondergrond te hard is, de ribben niet goed doorkomen aan de andere kant.

Rob

Ik denk dat ik het begrijp

Dank voor de uitleg, zeker de moeite van het proberen eens waard.

Gr. Peter

Rob,

Bedankt voor je berichtje,

Op je vraag, bij het inkrassen is het inderdaad oppassen. Als ondergrond gebruik altijd het bekende groene matje, wat je overal op foto's ziet voorbij komen....
Het blijft ook wel een gevoelskwestie, hoeveel druk oefen je uit op je kraspen of zoiets. Ik ging ook even de mist in, op één plekje kwam er een scheurtje in het plastic. Dat is geen ramp. Dat heb ik met wat dunne lijm en een stukje aluminium tape kunnen repareren. Kijk maar op de foto's.

Ik ben nu bezig aan een lastige klus : de vleugels op maat vijlen en monteren aan de romp.

Groeten,
JohnH

Bouwverslag Nr. 3

Beste brouwers,

We zijn weer een stukje verder met de bouw. Dit gaat toch wat vlotter dan een vrachtwagen...

Ik was gebleven bij de maak van de vleugels. Nadat de helften op elkaar waren gelijmd, kon ik verder met de afwerking. Eerst heb ik de rolroeren aangebracht, d.w.z. de buitenste uitstekende balansdelen. Ik heb er maar van afgezien om de roeren los te snijden, het materiaal is ter plekke maar fragiel en behoorlijk dun, ik wilde geen problemen, tenslotte ging het hier bij de bouw, om zo dun mogelijke vleugels te maken.
Van te voren ook de gaatjes uitgemeten, waar de vleugel steunen moesten komen. Blijft altijd een gok of alles goed uitkomt. Niet dus, zoals later bleek.

Als laatste handeling heb ik de achterranden met halve maantjes "scalloping" in goed Engels, zitten vijlen met een half ronde vijl. Even een geduld werkje, en goed opletten, dat ze allemaal een beetje gelijk blijven.

Na deze werkjes, kon de vleugel gepast worden op de rompsteunen. Een soort van uurtje van waarheid, zit die bovenvleugel op de goede plaats, dus recht van voren, ten opzichte van de ondervleugel,
klopt de invalshoek en zit de opening boven de cockpit in de vleugel, mooi in het midden.
Na wat inkorten van de voorste stijlen, zat de bovenvleugels op z'n plaats. Dat is altijd wel een hachelijke situatie, die grote vleugel op 4 kleine stijltjes, dus zo snel mogelijk wat grote vleugelstijlen tijdens het droogproces, gemaakt.




De vleugelstijlen zijn gemaakt van 1 mm plaat, waarvan ik strookjes heb gesneden. Ik heb nogal veel van dat materiaal, dat overgebleven is, van diverse vacume-form modellen.
Natuurlijk pasten de gaatjes niet allemaal , maar dat had ik al verwacht, dus alle vleugelstijlen één voor één passend gemaakt, hierbij moest vooral letten, dat vleugels goed evenwijdig van elkaar liepen. Dat is altijd puzzelen om alles netjes recht en in lijn te krijgen. Ik vind het het makkelijkste, om met wat potjes verf en wat stukjes plastic alles uit te lijnen.

Eindelijk zaten alle steunen er tussen, zodat alles een beetje stabiel was. Tussendoor had ik voor de afwisseling nog wat wieltjes gedraaid met de dremmel.




In de strijd met de vleugelsteunen, waren de koelers van de romp gevallen, die had ik er maar even af gelaten.

Na het vleugel verhaal, waren de staartvlakken aan de beurt, hoewel er maar weinig aanhechtings vlakken waren, ging dat eigenlijk zonder veel problemen. Met wat passen en meten, heb ik alles met secondenlijm vastgezet. Het zit nog steeds, dus dat zat weer mee. Nadat de koelers er weer op zaten, kon ik als laatste met de prop beginnen. Eerst heb ik het exemplaar van de tekening gemaakt, dat pakte niet zo goed uit, de bladen werden gewoon te smal, het blijft altijd moeilijk te bepalen aan de had van tekeningen en foto's hoe breed de bladen moeten worden.
Dus hierna maar weer een nieuwe gemaakt, die was beter.
Ik vind het altijd leuk, om hiervoor hout te gebruiken, als het mogelijk is, de houten roerijzers van de Gamma zijn uitstekend materiaal...




Tot zover zijn we nu, er moeten nog wat kleine dingetjes aangebracht worden, de hevels op de staartvlakken, op de bovenvleugel wat detaillering van het vleugelmiddenstuk en de koelleiding naar de motor.

Dan kan de zaak een kleurtje krijgen. Maar dat komt wel bij het volgende verslag.

Met vr.gr.
JohnH

Mooi wat je hier laat zien hoor. Mijn respect he je. Succes met de bouw.

Gr Luuk

Bedankt Luuk,

Ik doe mijn best...

Met vr.gr.

JohnH

Gewoon geweldig , heerlijk om te zien
volg het
koos

Bedankt Koos,

Het schiet al aardig op. Nog wat kleine onderdelen en de decals aanbrengen, dan is het bul klaar.

Met vr.gr.

JohnH

Bouwverslag Nr. 4 (eindverslag)

Beste brouwers,

De Fokker is inmiddels klaar.

Bij het vorige verslag was ik al aardig op weg naar de eind resultaat.

Er moesten nog wat gebeuren. Alles maar simpel in een lichte creame kleur gehouden. Het blijft toch altijd gissen hoe de lichte kleur er in het echt heeft uitgezien. Ik heb het maar op Humbrol Satin Nr. 71 gehouden.
Na het schilderen kwam het eerste minpuntje om de hoek kijken. De ribben in de vleugel waren aardig verdwenen, door het vele beetpakken enz.
Verder de koelwaterleiding van het reservoir in de vleugel naar de motor, windschermpje en het hoofdstuk spandraden.
Dat laatste zat aardig tegen. De voorgeboorde gaatjes voor de vleugelstijlen zaten niet recht tegenover elkaar. Daardoor klopten de kleine gaatjes voor de spandraden ook niet meer. Kortom troubles hier. Nieuwe gaatjes boren werd een hachelijke onderneming. Je kunt niet overal meer bij.

Toen maar besloten de alternatieve methode toe te passen en de spandraden uit warm getrokken draad uit te voeren. Dat hield wel in, dat ik de draden in gunmetal kleur moest schilderen.





De zwarte kruizen, ze waren inderdaad een kruis....

Ik had zelf op decalpapier een voorraadje geprint. Helaas bij het aanbrengen gingen , waarschijnlijk door het soort papier en de afdeklaag van vernis, alles na droging omkrullen. Een bekend euvel, maar hier was het wel heel erg. Dus maar in de doos nieuwe goede decals opgezocht. Die gingen er zonder problemen op, alleen zijn ze een beetje aan de kleine kant, maar soi....

Als laatste kon de stijgbeugel onder de romp en toen was het model klaar.....zucht...

Hier de eindfoto's:










Nog een nawoordje:

Het was geen onverdeeld genoegen, dit model te bouwen. Maar we hebben weer wat geleerd. Het maken van dunne vleugels is op zich wel gelukt. Alleen is het toch wel noodzakelijk, om de ribben met dun koperdraad aan de binnenkant te ondersteunen.
De gaatjes voor de vleugelsteunen alleen maar in de bovenvleugel boren, om het probleem van de passing op de ondervleugel tegen te gaan. Je zit toch altijd met minimaal verloop bij scratchbouw, alles zo precies uitmeten en dan bouwen...is altijd moeilijk.

Ja, dan de decals, ik ga eerst maar eens nieuw decal papier aanschaffen, Testor is toch wel te dik en stug in gebruik. Zeker als je nog een vernislaag hebt aangebracht. En dat is bij zelf printen nu eenmaal nodig.

Kortom, weer wat bijgeleerd met dit model. Het is wel niet mijn beste model, maar het heeft z'n nut bewezen.

Met vr.gr.
JohnH