Tijd voor Operatie Ondervleugel. De twee ondervleugels zijn aan de wortel mooi recht, terwijl de romp toch aardig gekromd is. Bovendien steekt de romp volgens de maatschets 1,5 mm onder de onderkant van de vleugel uit, en moet de vleugel ook 3 graden V-stelling krijgen, net zoals de bovenvleugel. Tijd dus om een mal te bouwen. Basis is het bovenaanzicht schaal 1:72. Aan weerszijden van de romp wat stukjes lat van 1,5 mm dik.



Aan de tips dezelfde steuntjes als ik voor de bovenvleugel gebruikt heb. De romp vastgezet met kneedgum en vertikaal en horizontaal goed uitgelijnd.



De vleugels tegen de romp geschoven en evenwijdig aan de romp een potloodlijntje aan de vleugelwortel getrokken. In deze positie is de spanwijdte van de ondervleugel wel zo'n 5 tot 6 mm groter dan zie op tekening (die gelijk is aan die van de bovenvleugel).



Er moet nogal wat materiaal (scheef) weggesneden worden.



Na de vleugelwortels beetje bij beetje in de juiste vorm en de vleugels op de juiste lengte gesneden te hebben, kon het spul met dikke secondenlijm gelijmd worden.



Uit mal het resultaat. Er zijn wat naadjes weg te werken, maar verder is spanwijdte, V-stelling en plaats aan de romp correct .



Rob

Mooie update, zo kan je goed zien wat er gebeurt!

Heel leuk om te volgen hoe precies je dit vliegtuig opbouwt en hoeveel werk er aan deze kit zit.
Ook bedankt voor de nuttige tips die je hier en daar op kunt pikken en waar je op moet letten bij dit soort modellen.
Succes met de verdere bouw, ik blijf je in de gaten houden!
Gr. Jaap Jan

Daarom heb ik het nu ook aangedurft om eens een vacu-vorm te proberen. Uit deze bouw haal ik veel inspiratie.

De akelige kieren tussen vleugel en romp onderhanden genomen. Aan de onderkant geplamuurd met Tamiya putty (uit de illegale voorraad van mijn zoon). Dat bevalt toch beter dan het plakkerige Revell spul. Toen het droog was voorzichtig het teveel weggesneden (de vleugelvoorrand aan de wortel bestaat geheel uit putty) en daarna met 400 en 1200 watervast glad geschuurd.



Een volgend laagje verf moet laten zien of alles goed glad is (behalve de ribben dan). Het horizontale staartvlak zit ook op zijn plek, gelijmd met dikke secondenlijm (het veelvuldig gebruik hiervan is waarschijnlijk een gevolg van een resin complex, of van teveel cyanoacrylaat opsnuiven ).
Aan de bovenkant heb ik het (kleinere) kiertje opgevuld met Vallejo putty. Door het tuitje op de tube kan je dat goed net op deze nauwe plaats aanbrengen.



Op deze foto is te zien dat de helften van het vertikale staartvlak niet precies gelijk zijn; de koorde van de rechter is een beetje te groot. Gevolg van niet precies op het lijntje snijden, maar dat wordt straks gekorrigeerd door het gelijk te schuren.

Ook de naad aan de bovenkant is eerst met een scherp mes bijgewerkt, waarbij ook het teveel aan lijm weggesneden is. Daarna met 1200 schuurpapier glad geschuurd. Van dichtbij zit het er redelijk uit.



Opmerkelijk is dat bij de ondervleugel geen fairing tussen romp en vleugel is aangebracht; kennelijk hadden ze in 1918 nog niet door dat hierdoor extra schadelijke weerstand ontstaat. In de dunne overkapping over de neus heb ik maar weer een koeling gat gesneden. Hoewel ik geen foto's heb waarop dat te zien is, kan ik mij nauwelijks voortellen dat de bovenste cilinder zonder deze extra koeling kon.

Rob

Gisteren nog eens voor een laatste keer beide vleugels voor de Bantam gecontroleerd. Dat had ik niet moeten doen De spanwijdte van de ondervleugel was zo'n 2 mm groter dan die van de bovenvleugel, en dat ga je zien, want de vleugels staan dicht bij elkaar en hebben geen stagger. Kennelijk toch te weinig materiaal weggehaald bij de vluegelwortel. Ook was de V-stelling van de ondervleugel groter dan die van de bovenvleugel, en dat ga je om dezelfde redenen ook zien. Tenslotte bleek bij vergelijking met de foto's dat de bovenvleugel geen recht middenstuk heeft; beide vleugelhelften zijn in het midden aan de romp bevestigd. Ik dacht op de maatschets gezien te hebben dat het vleugelmiddenstuk recht was, maar bij nader inzien was dat eigenlijk niet zo duidelijk.
Dus moest ik een keus voor "minimal dammage" maken: De ondervleugel weer van de romp slopen of de bovenvleugel mishandelen.
Na een nachtje slapen is de bovenvleugel het slachtoffer geworden; de kans op schade bij het wijzigen van de ondervleugel vond ik te groot. Het vleugelmiddenstuk weer lossnijden, in tweeën delen en een plakje van 1 mm plastic aan beide vleugelhelften toevoegen.



Daarna met mes en schuren de twee plakjes het goede profiel geven.



Tenslotte de mal aanpassen (de steunen aan de tippen 1 mm ophogen en in het midden ook een houtenl atje er onder leggen) en de twee vleugelhelften aan elkaar lijmen.



Viel eigenlijk best mee, een uurtje werk.

Rob

Een uurtje, dat is nog te overzien. Wat een klein model, trouwens. Dat zie je pas goed als je nagaat dat die stukjes die je erin plakte maar 1mm breed zijn.

Valt wel mee, de Bantam is net zo groot als de Fokker Dr.I. Hij lijkt alleen kleiner vanwege de ronde romp en omdat het een twee- en geen driedekker is. Het model heeft een spanwijdte van 106 mm en een lengte van 78 mm. Blijft natuurlijk priegelwerk, maar dat heb je op deze schaal.

Rob

Mooie oplossing. Wat gebruik je trouwens om te schuren? Als ik naar de foto's kijk zie ik nl amper beschadiging van de lak net naast de inserts. Oftewel, hoe krijg je dat zo netjes voor elkaar?

Heel vaak is het ook de stap nemen om iets te doen. Je kunt er erg tegenop zien, terwijl het achteraf blijkt mee te vallen.

René