Zoals beloofd in het topic uit het groepsproject "Speedbuilt US planes but not US service 1 mei - 1 juli" ga ik verder met de andere twee Curtiss P-40N Kittyhawks,
eentje van Hasegawa en een van Academy.

Mijn keuze is gevallen op de volgende ML-KNIL schema's:
De Hasegawa P-40 wordt de Olive Drab "Snafu" met vlaggen met witte randen en de Academy wordt een na-oorlogse bare-metalkist, de J-329 met rozetten.

De vorderingen tot nu toe:

Eerst maar de toekomstige "Snafu" voorzien van een centreline bomrek, gescratcht uit strip, sprue en jawel boterhamzakjesbundelstripijzerdraad:


Daarna ben ik verdergegaan met de J-329. Deze was uitgerust met drie bomrekken, werk aan de winkel dus:


Na de bomrekken is het landingsgestel voorzien van koperdraad remleidingen en eigen productie resinwielen:


Op de foto die ik van dit toestel heb, zijn echter dichte velgen te zien i.p.v. spaakvelgen.
Omdat deze wielen nu al muurvast op het model zaten heb ik het maar zo gelaten.


Op de romp nog wat detail aangebracht (o.a. nieuwe antennemast) en de uitlaat voorzien van openingen.
Vervolgens het cockpitje afgemaakt en de drie cockpitkapdelen met KristalKleer bevestigd en behandeld met P+:


Om hechtingsproblemen op het aluminium te voorkomen breng ik van te voren de kleuren aan zoals het blauw op de inlaat en het anti-glare Olive Drab op de neus.
Dit is ook eenvoudiger af te plakken omdat mijn verfspuit vrij grof werkt en ik anders zowat het hele model moet in gaan pakken.

Volgende stappen zijn het spuiten van de "Snafu" en het afplakken van de canopy en het aanbrengen van een primerlaagje op de Academykit.
Daar verwacht ik nog wel wat ongerechtigheden mee te vinden voordat ik 'm aluminium ga spuiten.

Groeten,
Paul

Mooi gedaan die bommenrekken. Staan je bandjes niet wat slap? Of was dit bij de echte ook zo? Beloofd een leuk project te worden.

Succes

Ronbee

Ah, daar komt de rest!
@Ronbee, door het gewicht van de vliegtuigen en de hele last die ze meenamen zakten de wielen in. Zoek maar eens referentiemateriaal op het internet op.

D'r zit inderdaad niet teveel lucht in. Bijgaand plaatje ter vergelijking.

Bron:forums.overlander.com.au

Misschien toch wat teveel van de onderzijde geschuurd en moet ik toch wat bommen onder de vleugels hangen. Iemand een idee voor een paar 500-ponders?

Groeten,
Paul

Dat ziet er weer toppie uit Paul. Vind haar helemaal niet slap op de bandjes staan (en bovendien stonden die dingen in Indië meestal in het gras geparkeerd). Wat de wielen aangaat: ja....indien je de foto nastreeft, dan zou je nog wat rondjes kunnen 'punch-and-die-en' van dun styreen en die kan je er vervolgens op zetten.
Wat mij wel tegenvalt jahaa, precisie schept verwachtingen en verplichtingen...is dat je die proppenschieters dicht hebt laten zitten. Mooie bommenrekjes, leiden in eerste instantie even de aandacht af , maar toch. Gaat daar nog een hete naald in?

Groet, Peter

Peter, die gaten zitten onder de mitrailleurlopen
Weliswaar niet duidelijk zichtbaar op de foto maar ik heb de .50's toch echt met de punt van een mes behandeld om zodoende wat openingachtigs te creeëren.
Het zou tenslotte niet consequent zijn om de uitlaatjes wel aan te pakken en de mitrailleurs zo te laten.
Tja wat die wielen aangaat, eerst met veel gedoe wieltjes gieten uit resin en dan weer van die duffe Citroënwieldoppen er tegenaan zetten. Het is inderdaad een optie...

Paul

Je laat al weer zeer mooi scratchwerk zien. Erg fraai!

De hoogte van de banden vind ik er ook wel goed uitzien. Zolang ze ook maar een paar goed uitgezakte "wangen" hebben, oogt het zeker realistisch.

Enne vergeet niet, die warbird op de foto heeft geen wapens en ammo, geen volledig gevulde (drop)tanks of oude/zware radiosystemen, etc meer. Dan ben je, los van een eventuele bommenlast, ook al gauw een paar honderd kilo lichter.
(Voorbeeld P-40N-15 Leeggewicht; 6200 lbs, vol maximaal 11.400 lbs... 5200 lbs speelruimte voor piloot, wapens en brandstof. En dat krijgen de banden ook wel te verduren... )

De P-40N had inderdaad 3 hardpoints voor 100-500 lbs bommen, of droppable fuel tanks. Maar als ik zo foto's bekijk van Nederlandse P-40's, zie je vooral toestellen met alleen een droptank onder de romp, of de droptank samen met 2 bommen onder de vleugels.

Het gebruik van de open-, en de dichte wielen door elkaar heen valt ook op. Maar is ook niet zo heel vreemd. Het dichte wiel is nl exact gelijk aan het open wiel, maar dan met de afdekkap gemonteerd. (Ik kwam overigens nog wel de melding tegen dat vroege P-40N's wegens gewichtsbesparing kleinere wielen hadden, en één set mg's misten...)

Luchtkoeling Paul! Dan passen die 'Citroen wieldoppen' er perfect bij!
Er bestaan hele kleine k..boortjes, maar zie die maar eens mooi gecentreerd op die lopen te zetten. Vandaar dat ik zoiets meestal met een hete naald doe (niet te ver drukken, want als je dan de naald er uit haalt krijg je hele lange lopen ), of helemaal uitboren/uitvijlen en daneen stukje mantel van geplastificeerd bindijzerdraad erin lijmen. Dan krijg je dus zoiets:

Ik geef toe, 100% correct is dit ook niet maar het was een ouwe Metsboks kit dus moest wel iets doen en....ik heb dichte wielen!

Groente, Peter

Vandaag weer even wat kunnen doen aan de P-40's.
Omdat de Academykit een alu-schema krijgt, heb ik het model toch eerst nog maar eens kritisch tegen het tegenlicht gehouden met als gevolg toch weer het nodige plamuur- en polijstwerk.
Vooral het losse rompdeel achter de cockpit sluit niet echt mooi aan:


Het afplakken van de cockpitkap kostte bijna anderhalf uur. Vooral het windscherm met het tochtruitje aan de linkerkant bracht het nodige werk met zich mee.
Natuurlijk zijn inmiddels de pitotbuis en de antenne weer afgebroken door alle bijkomende werkzaamheden .
Maar goed, een strakke basis is tenslotte wel belangrijk voor een metaalkleurig toestel.

En dit moet 'm worden, de J-329:

De propeller vind ik heel fraai, bare-metal met rode en blauwe streep aan de tips.

De Hasegawakit krijgt de uitmonstering van de J-349. Dit is één van de weinige toestellen waar foto's van zijn met witte randen om de vlaggen.
Opvallend is ook de halve "S" en de oude registratie C3-549 op de staart:


Het Neutral Grey zit inmiddels op de onderzijde en de spinner is geel gespoten.
Sommige bronnen noemen rood voor dit toestel maar als ik de foto goed bekijk, vind ik de spinner lichter dan het rood van de vlag en
bovendien vloog de "Snafu" eerst met een gele spinner rond.
Morgen hoop ik het Olive Drab te kunnen spuiten. En dan kunnen we ons weer gaan uitleven op de verwering.

Groeten,
Paul

Vandaag het Oliver Drab gespoten.
Eerst de onderzijde van de romp van de Hasegawa afgedekt met gummirolletjes en de rest van de onderkant afgeplakt.
De Academykit wordt bare-metal met Olive Drab anti-glare op de neus en op het schuivende deel van de cockpitkap.

Alles eerst helemaal in Xtracolor X112 ANA 613 gespoten en vervolgens de bovenliggende delen met Faded Olivedrab X113 opgelicht:




Vervolgacties:

J-329: antenne en pitotbuis weer aanbrengen en geheel in hoogglans zwart spuiten als basis voor de metallic.
"Snafu": helaas is er met het loshalen van de afplaktape toch weer wat grijs meegekomen.
Vreemd want het model is eerst geprimerd en ontvet en ik heb er alleen last van met Xtracolor (Hurricane).
Dat moet dus nog even hersteld worden. Daarnaast nog diverse details schilderen zoals cockpit, uitlaten en onderstel e.d. .

Groeten,
Paul