Zoals gezegd ontdekte ik dit werk toen ik opzoek was naar referentiemateriaal voor de toekomstige bouw van een Transavia Caravelle. Het model van Jesus is de Caravelle 6R met registratie PH-TRX in een eenmalige experimentele Transavia livery. Ik vroeg hem naar de reden om, voor hem als Spanjaard, juist dit model te bouwen. Voor velen van ons herkenbaar; de reden lag in zijn jeugd. Met zijn vader stond hij als kind vaak te kijken naar de vliegtuigen op het nabij gelegen Alicante Airport. Zijn vader kende wat mensen op de luchthaven dus was het zo geregeld dat hij af en toe tussen de vliegtuigen kon lopen (ja, dat waren andere tijden...). Net zoals vandaag de dag was Transavia een vaste bezoeker die regelmatig met meerdere toestellen tegelijk op de luchthaven aanwezig was. Met name de ‘The white’ livery van de TRX maakte indruk op de jonge Jesus en vandaar zijn opmerkelijke maar interessante keuze.
De ontwerper van de oorspronkelijke Transavia livery, Thijs Postma, noemde deze experimentele beschildering ooit “geklungel”, waarop werd besloten een andere nieuwe livery te kiezen. TRX heeft als ‘The white’ gevlogen van 1970 tot 1973, daarna kreeg zij de standaard groene livery (met de ‘T’ de andere kant op), tot zij in 1975 werd afgedankt, geschonken aan de brandweer en als oefenobject op Schiphol haar roemloze einde vond.
De grootste zonde in het bouwen van card models zijn zichtbare overgangen tussen de verschillende delen. In de schetsen van de twee verschillende Caravelle neussecties, zie vorige post, zijn deze overgangen nog duidelijk zichtbaar. In het definitieve model zullen de randen bijna niet zichtbaar zijn, zoals bij de Rolls Royce Avon motoren
De Rumbold stoelen, zoals gebruikelijk was in Tridents, Bac one eleven’s en Caravelle’s van de jaren '60 en '70, ontbreken niet. Let ook op de originele Transavia Caravelle safety cards en de Transavia Wolkenwinkel uit 1971 in de stoelzakken.
Er zijn geen foto’s beschikbaar van het originele interieur van de TRX, dus de kleurenkeuze is een aanname. De kleur oranje voor de stoelen is gekozen voor het contrast, en omdat de vorige eigenaar van de TRX, United Airlines, oranje stoelhoezen had. Het heeft destijds vast even geduurd voor deze Transavia groen werden…
Verwering is een belangrijke reden om niet alles te printen. Groen is niet zo gevoelig voor zonlicht, dus de cheet line van de Caravelle is geprint, maar bijvoorbeeld het blauw en het gloss geel van de eerder getoonde Condor B727 is geverfd.
Vanwege drukke werkzaamheden is de Transavia Caravelle nooit afgekomen. De gemiddelde bouwduur van dergelijke modellen is twee tot drie jaar. Het bestaat uit naar schatting 2000 onderdelen. De ambitie om hem ooit nog eens af te bouwen is er in elk geval en als het zover is zal ik het hier posten. Maar de rompdelen die klaar zijn geven letterlijk een mooi inkijkje in het detailniveau.
Ik hoop dat dit werk jullie net zoveel inspiratie geeft als mij. Laat u niet afschrikken door de hoge kwaliteit. Jesus zegt daarover: “That kind modelling is only a matter of patience and perseverance. Of course, some kind of skill is necessary. But with the two things above and time, any target can be reached.”
Jesús, gracias por compartir tu talento!